Teatr Współczesny w Szczecinie zaprasza na koprodukcję Teatru Współczesnego w Szczecinie i Teatru Rondo w Słupsku. Po spektaklach granych 18 i 19 września zapraszamy na spotkanie z autorką Inga Iwasiów, aktorką Krystyną Maksymowicz oraz terapeutami ze szczecińskich Ośrodków Terapii Uzależnień. Wstęp na spotkanie wolny.
Inga Iwasiów
(na podstawie opowiadania „Porada”)
reżyseria: Stanisław Miedziewski
kostiumy: Łukasz Sieniuć Więckowski
obsada: Krystyna Maksymowicz
prapremiera: Słupsk: 9 maja 2015 / Szczecin: 22 maja 2015
"Jak bardzo może odsłonić się kobieta? Jestem niemal taka jak inne – precyzyjnie skrojona kobieta, córka, matka, żona, siostra, przyjaciółka, obywatelka z romansem, ślubem, porodem i doktoratem. Mówią przeze mnie one, każda innym głosem. Raz jestem alkoholiczką, raz prostytutką. Poddaję się, a potem szukam zadośćuczynienia. Uwięziona w jakiejś roli, przyjmuję ją lub strząsam z siebie. Jestem w ciągłym ruchu, w nieustającym poszukiwaniu smaku, prawdziwego życia i szczęśliwego dotyku."
Spektakl jest współfinansowany z budżetu Miasta Szczecin.
Inga IWASIÓW:
pisarka, krytyczka literacka, profesor literaturoznawstwa na Uniwersytecie Szczecińskim, w latach 1999-2012 redaktorka naczelna Szczecińskiego Dwumiesięcznika Kulturalnego „Pogranicza”. Jest jedną z najbardziej znanych w Polsce badaczek posługujących się krytyką feministyczną i gender studies: „Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj” (2002), „Gender dla średniozaawansowanych. Wykłady szczecińskie” (2004).
Jako beletrystka Iwasiów debiutowała w 1998 roku tomem prozy „Miasto-ja-miasto”. Następnie opublikowała dwie książki poetyckie: „Miłość” (2001) oraz „39/41” (2004). W 2006 roku ukazały się „Smaki i dotyki”, zbiór 22 opowiadań pisanych z punktu widzenia kobiet. Największy sukces przyniosła autorce wydana w 2008 roku powieść „Bambino”, mówiąca o losach kilku pokoleń mieszkańców Szczecina - książka otrzymała szereg nominacji i nagród w najważniejszych literackich konkursach w Polsce (Nike, Nagroda Miasta Gdynia, Cogito, Angelus).
Kolejne powieści Ingi Iwasiów („Ku słońcu”, „Na krótko”, „W powietrzu”) choć koncentrują się wokół powracających motywów i tematów związanych z doświadczeniem kobiecym, Szczecinem, nierzadko także życiem akademickim – zaskakują. „Na krótko” dzieje się w przyszłości, „W powietrzu” jest - pisaną z dużym poczuciem humoru - próbą stworzenia powieści erotycznej. Zupełnie inna jest też autobiograficzna opowieść „Umarł mi. Notatnik żałoby” oraz zbiór esejów „Blogotony” publikowanych na stronie ingaiwasiow.pl.
Z teatrem Inga Iwasiów związana jest od kilku lat, jako krytyczka (pismo „Teatr”) oraz badaczka (jest współautorką projektu „Inna Scena” w Instytucie Teatralnym w Warszawie, włączającego w obszar badań nad teatrem kulturową tożsamość płci). Premierą „Smaków i dotyków” Iwasiów debiutuje jako autorka tekstu scenicznego.
Stanisław MIEDZIEWSKI:
reżyser teatralny i filmowy, ukończył reżyserię na PWSTiF w Łodzi. Przez kilka sezonów związany był z Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, gdzie współpracował z Markiem Okopińskim. Odbył staż w Teatrze Bertolda Brechta w Berliner Ensamble. Prowadził warsztaty teatralne w Art Centre w Cambridge, a także we Francji, Rosji i Danii. Jest laureatem wielu nagród na ogólnopolskich festiwalach teatralnych.
W 1976 roku wspólnie z Antonim Franczakiem aktywował w Słupsku istniejący wcześniej Teatr Rondo, w którym pracuje do dziś. Powołał tu Słupską Scenę Monodramu, gdzie pracował m. in. z Wioletą Komar, Marcinem Bortkiewiczem, Caryl Swift, Mieczysławem Giedrojciem i Natalią Sikorą. Jego aktorzy są zapraszani na festiwale w kraju oraz za granicą, m.in. w Rumunii, Czechach, Słowacji, Mołdawii, Rosji, Turcji, Ukrainie, USA i Izraelu. Recenzenci Ogólnopolskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora w Zgorzelcu ogłosili Słupsk stolicą polskiego monodramu.
Jako animator teatralny i reżyser Stanisław Miedziewski jest odpowiedzialny za organizację wielu wydarzeń w Słupskim Ośrodku Kultury, w tym „lekcji teatralnych” dla młodzieży gimnazjalnej, licealnej i studentów oraz „Wieczorów ekscentrycznych”. Organizowane cyklicznie w rocznicę urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza, przedsięwzięcia te gromadzą na scenie aktorów zawodowych oraz młodzież i dorosłych różnych profesji, dla których teatr jest pasją.
Krystyna MAKSYMOWICZ:
aktorka, ukończyła PWST we Wrocławiu. Od wielu lat związana z Teatrem Współczesnym w Szczecinie, wcześniej z Teatrem Współczesnym we Wrocławiu. Debiutowała w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu rolą Marcjanny w spektaklu „Zdziczenie obyczajów pośmiertnych” w reżyserii Macieja Korwina. Nagrodzona na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych Klasyka Polska, Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym KONTAKT w Toruniu.
Prócz aktorstwa zajmuje się też logopedią – jest absolwentką wydziału logopedii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizującą się w logopedii artystycznej. Jest współautorką podręcznika akademickiego „Logopedia – pytania i odpowiedzi" oraz wykładowcą Uniwersytetu Szczecińskiego i Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, gdzie prowadzi zajęcia z zakresu emisji głosu, arteterapii, kultury żywego słowa. Współpracuje stale ze szczecińskimi domami kultury, w których prowadzi warsztaty teatralne i kształci młodzież w zakresie poprawności językowej. W szczecińskim Zamku Książąt Pomorskich prowadzi od lat cykliczne Warsztaty twórczego czytania oraz zrealizowała autorski projekt Strefa czytania. Od roku 2012 jest członkiem komisji Kultury Żywego Słowa Rady Języka Polskiego.
Teatr RONDO:
powstał w 1966 roku z inicjatywy Andrzeja Golińskiego. Pan Andrzej zrealizował cztery spektakle. Po jego wyjeździe ze Słupska teatr zawiesił działalność. W roku 1972 Antoni Franczak - zachowując tradycyjną nazwę, rozpoczął pracę z nowym zespołem w składzie: Krystyna Trojanowska, Jerzy Karnicki, Ryszard Hetnarowicz, Zenon Czapski. I tak powstała premiera „Tu kolumbowe miałem stanowisko...” wg C.K. Norwida. Coroczne premiery - zarówno spektakle zbiorowe jak i monodramy - zdobywały liczne nagrody na ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach. Recenzenci Ogólnopolskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora w Zgorzelcu ogłosili w roku 1973 stolicą polskiego monodramu. W 1976 roku do Słupska przybywa Stanisław Miedziewski. Jego spektakl wg poezji E. Jewtuszenki uznany został za rewelację na Międzynarodowym Festiwalu w Kozinebarcika (Węgry). I tak zaczęły się podróże teatru RONDO na festiwale zagraniczne.
Teatr RONDO pierwsze widowisko plenerowe wystawił w 1977 roku - były to „SZTANDARY I ZNAKI”. Dwukrotnie organizował na zlecenie Federacji Teatrów Nieprofesjonalnych z Kopenhagii - Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, w których uczestniczyli ludzie z całego świata (Indie, Izrael, Kraje Skandynawskie, Wielka Brytania i cała Europa. Widowiska były grane na Festiwalach w Portugalii, Austrii, byłym Związku Radzieckim na Węgrzech i w całej Polsce.
Po licznych perypetiach teatr uzyskał swoją siedzibę! Konsystorz wyznania augsbursko-ewangelickiego sprzedał posakralny obiekt - kaplicę z 1912 r. przy ul. Niedziałkowskiego na Potrzeby Teatru Rondo. Miejsce stało się "wylęgarnią" licznych grup teatralnych i recytatorskich.
Ośrodek teatralny RONDO przez 30 lat funkcjonowania w Słupsku wyrobił sobie nie tylko renomę miejsca, w którym pokazuje się spektakle dobrej jakości, proponuje się pracę z instruktorami, którzy są cenionymi fachowcami w całej Polsce, organizuje się konkursy, festiwale i przeglądy, które oceniane są bardzo dobrze przez uczestników, ale również zyskał miano "magicznego miejsca", a to świadczy niezbicie o jego wyjątkowej atmosferze. Atmosferze, na którą składają się i genius loci i ludzie, którzy pracują w RONDZIE.
Kiedyś Słupskie Tygodnie Teatralne, następnie Festiwale „Totus Mundus...”, Międzynarodowe Warsztaty Widowisk Plenerowych, teraz Finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego, Konkurs Interpretacji „Witkacy pod strzechy”, Słupski Festiwal Monodramów „Sam na Scenie”, przeglądy małych form teatralnych, koncerty, Festiwale Jazzowe, festiwale, przeglądy i imprezy przybliżające kulturę mniejszości narodowych i wyznaniowych - to inicjatywy, które pozwalają skupiać wokół Ośrodka szerokie grono odbiorców.
