Prezentacja filmu Józefa Robakowskiego „Moje videomasochizmy” (1990; 4′30″) realizowana w ramach cyklu „Wideo-Zachęta”, upowszechniającego prace wideo zgromadzone w Kolekcji Regionalnej Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie. Film będzie emitowany w listopadzie i grudniu podczas weekendowych projekcji w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Józef Robakowski – (ur. w 1939 roku) to jeden z najważniejszych i najbardziej aktywnych polskich współczesnych twórców, historyk sztuki, autor filmów, cykli fotograficznych, zapisów wideo, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych; inicjator wielu ważnych zdarzeń i multimedialnych akcji artystycznych, a także kurator wystaw, założyciel Galerii Wymiany. Jest jednym z prekursorów sztuki medialnej w Polsce. Za integralną część sztuki tego artysty należy uznać jednocześnie wypowiedzi i autokomentarze, jak również liczne teksty o charakterze programów czy manifestów. Prace Józefa Robakowskiego skupione były często na analizie języka mediów, z jednej strony czerpały z tradycji konstruktywizmu oraz nurtu konceptualnego, z drugiej – odznaczały się wyraźną lekkością i poczuciem humoru. Ważną rolę w twórczości teoretycznej odgrywa jego koncepcja pola transmisji energetycznych, co w konsekwencji prowadzi do wnikliwej analizy samego zjawiska sztuki oraz poszukiwania przejawów tzw. Sztuki Osobnej – autorskiej koncepcji aktywności artystycznej reprezentowanej przez różnych twórców.
Józef Robakowski studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu historię sztuki i muzealnictwo oraz na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, gdzie w latach 1970–1981 był wykładowcą i kierownikiem Zakładu Fotografii i Reklamy Wizualnej. W 1995 roku powrócił do pracy na tej uczelni, gdzie obecnie prowadzi pracownie działań multimedialnych. Współzałożyciel grup artystycznych, m.in.: OKO (1960), STKF PĘTLA (1960–1966), ZERO-61 (1961–1969), KRĄG (1965–1967) oraz powołanego w 1970 roku w Łodzi zespołu Warsztat Formy Filmowej i Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja Ł (1991–1992).
„Moje videomasochizmy” to „akcja do kamery. Zrealizowana prosta forma video-performance wyśmiewająca polskich performerów-rzeźników, którzy bardzo często w czasie akcji destruują swoje ciało. Autor manipuluje przy swej twarzy różnymi narzędziami, nagrane na taśmę wizualno-dźwiękowe tortury stają się publicznym faktem” . Ten artystyczny żart z biegiem czasu stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych prac artysty.
Zbiór Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie jest rozbudowywany od 2004 roku na podstawie środków publicznych pozyskiwanych na szczeblu samorządowym i centralnym. Obejmuje obecnie kilkaset prac dokumentujących najciekawsze zjawiska artystyczne ostatnich dwóch dekad. Dominują w nim prace autorstwa czołowych polskich artystów, uzupełnione wybranymi dziełami sztuki europejskiej, które dokumentują międzynarodowe powiązania Szczecina oraz wydarzenia artystyczne organizowane w regionie, takie jak: Bałtyckie Biennale Sztuki Współczesnej, Międzynarodowy Festiwal Sztuk Wizualnych inSPIRACJE czy Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego. Kolekcja powstaje we współpracy Stowarzyszenia Zachęta z Muzeum Narodowym w Szczecinie.
Kuratorami wydarzenia są Magdalena Lewoc, Marlena Chybowska-Butler oraz Wojciech Ciesielski.
Współorganizator: Stowarzyszenie Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie
więcej informacji na:
www.muzeum.szczecin.pl
www.facebook.com/muzeum.szczecin