OFFenes Berlin w Szczecinie!

 

godz. 18.00 cobratheater.cobra – spektakl „VICE VERSA” \ sala Teatru Kana

godz. 19.30 cobratheater.cobra – spektakl „VICE VERSA” \ sala Teatru Kana

godz. 21.00 koncert zespołu DYZMATRONIC \ Piwnica Kany 

 

godz. 15.00 Warsztaty dla organizatorów festiwali: Anne Herwanger

godz. 18.00 cobratheater.cobra – spektakl „VICE VERSA” \ sala Teatru Kana

godz. 19.30 cobratheater.cobra – spektakl „VICE VERSA” \ sala Teatru Kana 

godz. 21.00 koncert DICTAPHONE \ sala Teatru Kana

 

 

Opis wydarzeń artystycznych
 

Późnym latem 1939 r. Vsevolod Meyerhold został zaaresztowany przez służby bezpieczeństwa ZSRR. Do swojego przyjaciela Molotova napisał z więzienia: "Urzędnicy zaczęli używać przemocy przeciwko mnie, choremu, 65-letniemu człowiekowi." Zastanawiam się, jak sobie to wyobrazić. Widzę sprawnie zorganizowaną scenę z plutonem egzekucyjnym, jak na lekcjach historii, kiedy rozmawialiśmy na temat stalinowskich czasów. Widzę głupio-wierną twarz Sergeja Eisensteina, jak w tym samym roku (1939!) dla Stalina robi inscenizację "Walkirii" w Teatrze Bolszoj. To była karą od Stalina za to, że jego filmy przez lata więcej kosztowały, niż zarabiały. Boris Shumyatsky, producent Mosfilmu, został jednak zastrzelony. Co jeszcze widzę? Widzę brunatego niedźwiedzia, który przytłula gołego męższczyznę na plaży. Widzę kobietę, która wygląda jakby ONA była dzieckiem, z opakowania po czekoladzie. A poza tym widzę, jak leżę twarzą na podłodze, bo potknąłem się o kant dywanum kiedy przeszedłem przez drzwi. Jak chcemy współżyć? W jaki sposób mogę ci wytłumaczyć, że stałem się tym, kim jestem. Co się dzieje? Chcemy śledzić głębokie pytania ,kiedy będziemy w gościnie u Kany 3-go i 4-go stycznia. Przyjedziemy pociągiem regionalnym, wspólnie z całą kupą gastarbeiterów, którzy wracają na weekend do domu, do Kotliny Freienwaldzkiej, do ciszy pól listopadowych, do gęstwiny. Dawniej temu chętnie twierdziłem: "Moja chata stoi na uboczu wsi, ja o niczym nie wiem!" a teraz: "VICE VERSA!

 

cobratheater.cobra to sieć założona w roku 2008 przez Juliane Hahn, Martina Grünheita i Wanję van Suntum w Hildesheim. Funkcjonuje też jako marka. Kto choć raz uczestniczył w projekcie pod jej egidą, może sygnować własne projekty jako cobra[...].cobra. W ramach sieci powstają spektakle, filmy krótkometrażowe, instalacje i sztuki wideo. Metody pracy i estetyki, którymi posługują się poszczególne ugrupowania pod egidą cobratheater.cobra, świadomie nie zostały ustalone i nie są jednoznaczne. Powstaje teatr, łączący wielogłosowość i polemikę. Każda realizacja w sieci cobra poddaje się krytyce pozostałych członków, którą to krytykę upowszechnia się w ramach danych spektakli. Może być rozdawana publiczności w formie tekstu albo pojawiać się jako wydarzenie sceniczne. W związku z tym możliwe formy krytycznego dyskursu (teatralnego), do którego dąży cobratheater.cobra, są szerokie. Cobra ma otwartą strukturę. Afirmuje heterogeniczność, bo daje do myślenia. Spektakl nie jest tworem zamkniętym, lecz dąży do przyszłych konfrontacji. Zamiast pouczać publiczność, zachęca ją do własnej interpretacji spektaklu i jego wzbogacania. 

 

Szuflady im nie pasują, jeśli jednak ktoś musi im jakąś metkę przypiąć to stworzyli własną markę - "trup hop". Jest elektronicznie, ale z pazurem. Jest tu ambient i nuta nawiązująca do lat osiemdziesiątych. Coś z cold wave, minimal i z nienachalnego eksperymentu. A wszystko to nie pozbawione elementów pastiszu i specyficznego poczucia humoru. 

Nie jest to towar dla wszystkich, ale jeśli dacie się wciągnąć w te dźwięki - to ich debiutancka płyta was zaskoczy. Nie pozwala się nudzić bo jest różnorodna. Niektóre utwory mogą kojarzyć się ze słuchowiskiem lub filmową ścieżką dźwiękową. To nic dziwnego - Sosen pracuje w radiu i stworzył muzykę do ponad dwudziestu spektakli różnych poznańskich teatrów alternatywnych. Nie są aż tak nieznani jak The Residents. Ale coś koło tego... 

 

Przede wszystkim nic o problemach osiedlowych. Nic o polityce. Maciora (bo on za teksty jest odpowiedzialny) opowiada o ludziach swojego pokolenia. "Ludzie - cząsteczki elementarne" to główni bohaterowie na płycie Dyzmatronika. Statystyczni single odbijający się od siebie w klubach. "Mają na rano, ale jeszcze zostaną" czasami tylko po to by nabrać się na dowcipy jakiejś "emo". Bywa, że i kac się zdarzy. Na szczęście - nie moralny. Teksty ironizują, ale nie oceniają. Maciora nie zasypuje nas też gradem "celnych rymów". Jego historie to po prostu dobre obserwacje nie pozbawione poczucia humoru. 

 

Maciej Maciora Balcewicz i Artur Sosen Klimaszewski zaczęli współpracę w 2010 roku. Jak to zazwyczaj bywa trafili na siebie przypadkiem i stwierdzili, że trzeba połączyć światy tak różne jak okolice hip-hopu (w których obracał się Maciora)i muzykę ilustracyjną (jaką zajmuje się Sosen). Najciekawsze rzeczy dzieją się przecież na styku gatunków. A takiej mieszanki nikt chyba przed nimi nie próbował. www.facebook.com/Dyzmatronik

 

DICTAPHONE DICTAPHONE uformował się w późnych latach 90tych w Berlinie. Komponują dla tańca, filmu i teatru. To fenomenalny, zaskakujący swoją muzyką zespół z Niemiec, którego będziemy mieli okazję gościć już na początku stycznia. Serdecznie zapraszamy!!!