CUD w Zonie Sztuki Aktualnej

Wystawa pt. CUD w Zonie Sztuki Aktualnej w Szczecinie jest wizualną częścią projektu artystyczno-badawczego, realizowanego na Wydziale Malarstwa ASP w Gdańsku. Jego celem jest odniesienie zarówno do zjawisk paranormalnych określanych mianem cudu, jak też szerokich znaczeń związanych z tym słowem.

 

Do szczecińskiej wystawy zaprosiłem Macieja Chodzińskiego, Filipa Ignatowicza, Katarzynę Szeszycką i Iwonę Zając, których poprosiłem o znalezienie artystycznej odpowiedzi na cud.

 

Instalacja Chodzińskiego mówi, że wszechświatem rządzą konkretne prawa fizyki i nic co je zakłóca nie jest możliwe. Jednocześnie sugeruje, że samo istnienie materii oraz to, co z niej powstaje samo w sobie jest rodzajem cudu (lub jak kto woli - przekleństwa).

 

Działanie Ignatowicza stawia pytanie, gdzie tak naprawdę leży granica tego, co możemy uznać za cud. W swoim projekcie korzysta z języka produktu i w ironiczny sposób przygląda się zastanej sytuacji charakterystycznej dla społeczeństwa konsumpcyjnego.

 

Cudowne, bioartowe Białe rośliny, wyhodowane przez Szeszycką bez wsparcia światła to niezwykła determinacja natury i prawdziwe misterium, jak sama je określa.

 

Zając pokazuje wycinek realizowanego projektu pt. Cud ciężkiej pracy, który jest afirmacją ciężkiej, codziennej pracy.

 

Moja interwencja artystyczna to fragment kolekcji dokumentacji zjawisk określanych jako nadprzyrodzone, ich opisów, pamiątek z miejsc kultu a także instalacja mająca swoje źródło w konkretnym objawieniu.

 

Artefaktom towarzyszy autonomiczny tekst autorstwa historyczki sztuki Ewy Toniak, który nie jest komentarzem do prac lecz wyraża odrębny punkt widzenia w odniesieniu do tematu.

 

Nasze spotkanie w Szczecinie daje szansę na wytworzenie artystycznego dyskursu, który nie tyle przyniesie odpowiedzi, co być może postawi nowe do tej pory niezadane pytania w kwestii cudu i wskaże nowe tropy badawcze. Wystawa nie stawia konkretnej tezy, próbując ją udowodnić.

 

Docelowo projekt zamknie się publikacją, w której zostaną udokumentowane działania artystyczne, pojawią się refleksje krytyczne i opinie zarówno artystów jak i - nie mniej ważne - naukowców, teoretyków reprezentujących takie obszary wiedzy i dyscypliny naukowe jak antropologia kulturowa, religioznawstwo, teologia, filozofia, historia sztuki, psychologia, socjologia, semiotyka i być mo że jeszcze inne.

 

---

 

Maciej Chodziński (ur. 1981) – mieszka i pracuje w Warszawie. Zajmuje się malarstwem, grafiką, tworzeniem wideo, obiektów i instalacji. Pomysłodawca i współtwórca niezależnego magazynu artystycznego Krecha. Autor projektów: Powinni się Nie Urodzić czy Roboty Ziemne, które realizuje wraz z Maćkiem Salamonem. Absolwent Wydziału Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych (2008) oraz Wydziału Filozofii na Uniwersytecie Gdańskim (2005).

 

Filip Ignatowicz (ur. 1990) – absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom (2014) w pracowniach prof. Henryka Cześnika, prof. Witosława Czerwonki i dr hab. Roberta Florczaka, nagrodzony przez MKiDZN podczas wystawy Najlepsze Dyplomy ASP w Polsce. Obecnie doktorant Międzywydziałowych Studiów Doktoranckich ASP w Gdańsku. Jego twórczość choć wynika z malarstwa, jest multidyscyplinarna. Realizuje video, instalacje, performance, a także akcje w przestrzeniach publicznych. Zajmuje się także filmem, fotografią, projektami artystyczno-badawczymi oraz wideo-scenografią. Swoimi ostatnimi pracami próbuje przyjrzeć się kondycji człowieka funkcjonującego w rzeczywistości konsumpcyjnej. Autor stale rozwijanego projektu FIGNACY&co., współautor projektów GIFT SHOP i był dach, był dom. Mieszka w Gdańsku.

 

Krzysztof Polkowski (ur. 1958) – doktor hab. sztuki, związany z Wydziałem Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, obecnie jego dziekan. Oprócz malarstwa zajmuje się działaniami site specific, fotografią, oraz projektami wystawienniczymi jako kurator. Ostatni duży projekt kuratorski to Miłość - site specific (2011) w byłej Królewskiej Fabryce Karabinów na Dolnym Mieście w Gdańsku, do którego zaprosił Bognę Burską, Katarzynę Józefowicz, Dorotę Nieznalską, m-city/Mariusza Warasa, Marka „Rogulusa” Rogulskiego, Macieja Salomona, Dorotę Walentynowicz, Annę i Adama Witkowskich. W twórczości artystycznej interesuje się problemem szeroko pojmowanego sacrum. Ostatnio inspiruje go semantyczna teoria znaku językowego i wypływająca z niej wieloznaczność słów oraz pojęć. Mieszka w Gdańsku.

 

Katarzyna Szeszycka (ur.1980) – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2008). Obecnie asystentka na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie z otwartym doktoratem na Wydziale Malarstwa ASP w Gdańsku. Laureatka m.in. nagrody MKiDZN – Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (2012). W swoich działaniach wyodrębnia bioart z rozważań malarskich, dokładnie z fragmentu dotyczącego poszukiwania graniczności koloru w nikłym świetle. Hoduje białe rośliny bez wsparcia światła, próbując zmaterializować brak światła. Poszukiwania te odnoszą się do szerszego cyklu poszukiwania misteriów natury. Mieszka w Szczecinie.

 

Ewa Toniak - doktor nauk humanistycznych, historyczka sztuki, wykładowczyni akademicka; autorka wystaw. Zajmuje się problematyką pamięci w przestrzeni publicznej i współczesnymi narracjami o PRL-u. Autorka książek: „Olbrzymki. Kobiety i socrealizm” (Ha!art 2008, 2009), „Prace rentowne. Polscy artyści między rynkiem a sztuką. Zespół 12” (NCK, Warszawa, w druku), oraz „Śmierć bohatera” (Słowo Obraz/Terytoria, Gdańsk, 2015). Redaktorka naukowa tomu pt. „Kobiety i sztuka ok. 1960 r.” (Neriton, 2010) oraz „Pamiętnika Sztuk Pięknych. T. 9, Sztuka polska 1944-1970”. Autorka m.in. wystaw: „Alina Ślesińska (1926-1984)” (2007), „Trzy kobiety: Maria Pinińska-Bereś, Natalia Lach-Lachowicz, Ewa Partum” (2011), „Wolny strzelec” (2013), w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki i „Moore and Auschwitz” w Tate Britain (2010). „Natalia LL. Secretum et Tremor” w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie ( 2015). Stypendystka rządu francuskiego i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Mieszka w Warszawie.

 

Iwona Zając (ur. 1971) - absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (1999). Obecnie jest doktorantką Międzywydziałowych Studiów Doktoranckich ASP w Gdańsku. Aktywistka społeczna i autorka słynnych murali na terenie Stoczni Gdańskiej, gdzie rezyduje. W swojej sztuce odnosi się do m.in. wątków cielesności i kobiecości, widocznych szczególnie w projekcie Idealna (2010). Ostatni projekt to Cud ciężkiej pracy (2015). Rezydencje artystyczne: SPACES Word Artists Program, Cleveland, USA (2007), METAL, Southend, UK (2012). Mieszka i pracuje w Gdańsku.

 

---

 

wernisaż: 26.06.2015 godz. 17:00

 

wystawa: 27.06 - 31.07.2015

kurator: Krzysztof Polkowski

 

godziny otwarcia: wtorek-sobota 15-19