Legenda punk rocka w Słowianinie

 

Zespół powstał w maju 1981 r. w Warszawie. Pierwszy skład to: Robert „Robal” Matera – gitara, voc., muzyka; Krzysiek Grabowski – perkusja, teksty i Darek „Stepa” Stepnowski – bas. Po pewnym czasie dołączył Darek „Skandal” Hajn – voc. Grupa przyjęła prowokacyjną wtedy nazwę SS-20 (były to radzieckie rakiety z głowicami nuklearnymi), a swój debiut koncertowy miała na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w listopadzie 1981 r. W stanie wojennym SS-20 został zmuszony zmienić nazwę i już jako DEZERTER udał się w trasę koncertową z zespołami: TZN Xenna i Deuter (słynna Rock Galicja’82).

Strona wydarzenia na portalu Facebook
 

Pod koniec 1983 roku Dezerter nagrał singla dla Tonpressu: „Ku przyszłości” (4 utwory: „Ku przyszłości”, „Spytaj milicjanta”, „Szara rzeczywistość”, „Wojna głupców”). Jednak brak możliwości nagrania pełnej płyty skłoniły muzyków do założenia własnego miniwydawnictwa Tank Records. Jego nakładem ukazały się dwie kasety: „Jeszcze żywy człowiek” (koncert z Jarocina’84) i „Izolacja” (koncert Dezertera z Hybryd plus utwory nowofalowych zespołów radzieckich). W 1985 roku odszedł z zespołu Stepa, zastąpiony wkrótce przez Pawła Piotrowskiego. W następnym roku ze śpiewania zrezygnował Skandal (zmarł w 1995). Funkcję wokalisty ponownie przejął Robal. W 1985 roku ukazały się dwie składankowe płyty: „Fala”, na której obok m.in. utworów Siekiery, Kryzysu czy Izraela, znalazły się też utwory Dezertera: „Nie ma zagrożenia” i „Plakat” oraz „Jak punk to punk”, na której pojawiły się piosenki „Nie ma nas” i „Uległość”.

Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock'n'Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland”. Dzięki operatywności ówczesnego menedżera grupy – Maćka Chmiela – w 1987 r. został nagrany pierwszy (ocenzurowany) LP „Kolaboracja”.

 

Rok 1989 to kolejna płyta „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa  po Szwajcarii, Niemczech, Francji, Holandii, Japonii. Dwa lata później ukazał się album „Blasfemia”, a w 1993 r. „Jak powstrzymałem III wojnę światową” – zbiór archiwalnych nagrań Dezertera oraz cztery piosenki z udziałem Katarzyny Nosowskiej. W 1993 r. po raz kolejny nastąpiła zmiana basisty, na miejscu Pawła na krótko pojawił się Mariusz „Zyziek” Zych. Latem 1994 roku Dezerter (w składzie: Robert Matera i Krzysiek Grabowski) nagrał album „Ile procent duszy?”.

 

W tym samym roku powstał film o grupie: „Dezerter – nie ma zagrożenia” (zrealizowany przez Pawła Konnaka). Kolejna płyta zespołu: „Deuter” (1995) to przypomnienie utworów zespołu Deuter zaśpiewanych przez Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego. Na basie zagrał Tony von Kinsky (zrezygnował z grania w zespole w 1999 i został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego). Kolejne albumy to: „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997) i „Decydujące starcie” (2001), który po raz kolejny został nagrany w dwuosobowym składzie: Matera-Grabowski.

 

Rok 2002 obfitował w ciekawe koncerty, z których najważniejsza była trasa po Belgii, Holandii i Anglii z francuskim zespołem La Fraction. Największym wydarzeniem w jej trakcie był wspólny występ w londyńskiej Astorii dla kilku tysięcy osób. Na większości koncertów w 2002 r. gościnnie występowała Katarzyna Nosowska. W tym roku ukazały się również kompaktowe wznowienia archiwalnych płyt zespołu. Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach. Dezerter zagrał tam obok m.in. KSU, Armii i Kultu.

 

W czerwcu 2004 r. ukazała się płyta: „Nielegalny zabójca czasu”. Jest to pierwsza płyta nagrana z nowym basistą Jackiem Chrzanowskim. Znalazło się na niej 14 utworów. Produkcją i organizacją nagrań zajął się sam zespół. Album był promowany jesienną trasą koncertową, na której gościem była grupa Akurat.

 

W kwietniu 2005 r. ukazało się pierwsze w historii zespołu DVD. Płyta zawiera zapis koncertu na X Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zamieszczono na nim również wywiad z zespołem ilustrowany archiwalnymi materiałami.

 

Wiosną 2006 r. zespół zagrał kilka koncertów w Polsce i Niemczech (Berlin, Brema, Hamburg). 24 kwietnia miał swoją premierę dwupłytowy album „Punk’s Not Jazz”, na którym zebrane zostały najpopularniejsze piosenki Dezertera. Wydawnictwo związane było z 25. urodzinami zespołu.

 

W kolejnych latach Dezerter prowadził głównie działalność koncertową. Wśród najważniejszych występów wymienić można: festiwale: Rock For People w Czechach (2006), Jarocin (2007), OFF Festival (2007), Węgorzewo (2008), koncerty w Edynburgu (2008), w Warszawie – akcja „Ratuj Tybet” (2008) i Berlinie (2009).

 

W maju 2009 r. zespół zarejestrował piosenkę „Śpiew murów” do słów Tadeusza Gajcego, która ukazała się na płycie „Gajcy” wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego, przypominającej wiersze poety w aranżacjach polskich zespołów alternatywnych.

W listopadzie 2009 r. grupa wystąpiła w USA (Nowy Jork i Chicago). W Nowym Jorku Dezerter był gościem festiwalu „Walc Rebeliantów: Muzyka Undergroundowa zza Żelaznej Kurtyny”, współorganizowanego przez Instytut Kultury Polskiej. Impreza, wsparta panelem dyskusyjnym z udziałem muzyków, przybliżała Amerykanom życie społeczne i kulturalne w Europie Wschodniej przed rokiem 1989. 

Kolejne miesiące to praca nad nowymi piosenkami zwieńczona sesją nagraniową w lipcu i sierpniu 2010 r. W międzyczasie zespół wystąpił na trzech ciekawych imprezach: w Toruniu w ramach festiwalu filmowego Tofifest (piosenki Dezertera pojawiły się w dwóch znakomitych polskich filmach: „Dom zły” i „Wszystko co kocham”), w Jarocinie ze specjalnym programem „Kłam TV”, a także na Puntala Rock Festival w Finlandii.

 

Nowy album zatytułowany „Prawo do bycia idiotą” ukazał się w październiku 2010 r. i był promowany piosenkami „Jesteśmy sektą” i „Ratuj swoją duszę”. Po jesienno-wiosennej trasie koncertowej, która objęła również po raz pierwszy Dublin, Dezerter wystąpił na Seven Festival w Węgorzewie i na OFF Festivalu w Katowicach. W listopadzie 2011 ukazał się zapis słynnego występu w Jarocinie’84. Koncert „Jeszcze żywy człowiek, Jarocin’84 Live” do tej pory znany jedynie z kasety został wydany w wersji CD i LP. A jesienią 2012 r. na półki sklepów powróciły reedycje albumów: „Kolaboracja”, „Wszyscy przeciwko wszystkim” i „Blasfemia”.

 

Rok 2013 przyniósł kolejne koncerty i rozpoczęcie prac nad nową płytą.

 

Dezerter to:

Robert Matera – gitara, śpiew

Krzysiek Grabowski – perkusja, teksty

Jacek Chrzanowski – bas

 

Dezerter online:

 

Bydgoski zespół uPSIDE dOWN po siedmioletniej przerwie nagrał kolejną studyjna płytę APERITIF. Materiał został zarejestrowany w Jet Studio u Macieja Fedka, miksem zajął się Jacek Miłaszewski, a wydawcą została firma PASAŻER REC.

 

Pierwszym utworem promującym nowe wydawnictwo jest piosenka „Afganistan”, do którego obraz zrealizowali Maciej Bokiej i Karol Sawicki: http://youtu.be/Jvhnxg9eMEg

 

uPSIDE dOWN  z Bydgoszczy to jeden z niewielu polskich zespołów grających melodyjny hardcore punk inspirowany sceną kalifornijską. Powstały w 1992 roku zespół od lat idzie swoja muzyczną drogą, nie ulegając chwilowym modom. Na przestrzeni lat Upside Down wielokrotnie zaskakiwał swoimi pomysłami. W  2001 r. zespół nagrał płytę PUZZLE w jednym z najbardziej cenionych europejskich studiów – Soundlab w szwedzkim Orebro. Realizatorem nagrań był Mathias Farm z zespołu Millencolin. Kolejnym zaskoczeniem była płyta MASTER COPY (2005) nagrana w poszerzonym o drugą gitarę składzie i z całkiem nowym, mocniejszym brzmieniem. Gdy wydawało się, że słuchacze przyzwyczaili się już do nowego oblicza zespołu, muzycy wykonali kolejną woltę stylistyczną w postaci albumu INACZEJ (2007), nagranego z okazji 15. urodzin. Płyta, wydana w formie CD i DVD, to zapis akustycznego koncertu w bydgoskim klubie Mózg. To wydarzenie było doskonałą ilustracją dystansu, jaki do własnej twórczości ma zespół oraz tego, czym może być muzyka – wyzwaniem, ale i zabawą.