Projekt żywej instalacji scenicznej inspirowanej „Monadologią” Gottfrieda Wilhelma Leibniza. Traktat ten, będący próbą całościowego opisu budowy i funkcjonowania świata, zyskuje nowe znaczenie w kontekście wzajemnego oddziaływania organizmu ludzkiego i miasta.
Nauki związane z badaniem ludzkiego ciała od roku 1714, czyli roku powstania „Monadologii”, bardzo się rozwinęły, jednak zawarta w traktacie myśl Leibniza jest nadal aktualna, o czym pisali liczni filozofowie, m.in. Gilles Deleuze. Usieciowienie, które obecnie wydaje się naturalnym sposobem myślenia o mieście i szeroko pojętej komunikacji, w czasach Leibniza było domeną wizjonerów. Żywa instalacja sceniczna, zbudowana na kształt kryształu-labiryntu, składać się będzie z części performatywnej, konstrukcji architektonicznej, instalacji świetlnej, instalacji Augmented Reality oraz instalacji dźwiękowej. W 2014 roku mija 300 lat od powstania tekstu „Monadologii”.
Ważne: Aby móc w pełni doświadczyć instalacji, należy mieć ze sobą urządzenie typu smartfon lub tablet z aplikacją czytającą poszerzoną rzeczywistość (Augmented Reality), np. www.metaio.com
Koncepcja i reżyseria: Aleksandra Hirszfeld
Scenografia: Małgorzata Kuciewicz / centrala
Choreografia i reżyseria tekstu: Marta Ziółek
Kostiumy i AR: Krzysztof Syruć
Performerzy: Agnieszka Kryst, Anna Nowicka, Katarzyna Sitarz, Paweł Sakowicz
Muzyka: Maria Kozłowska, Wojtek Urbański
Instalacja świetlna: Architecture for Society of Knowledge / Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, Marcin Strzała, Jacek Markusiewicz
Produkcja: Ela Petruk, Ewa Paradowska
Projekt graficzny: Olek Modzelewski
Podziękowania: Liwia Bargiel, Mateusz Falkowski, Elżbieta Grzelczak, Joanna Klimczyk, Urszula Stępień, Sebastian Szymański, Ernest Wińczyk
Projekt został zrealizowany w 2014 roku przez Fundację Bęc Zmiana dzięki dotacji od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
http://www.trafo.org/
---
