"Największą fascynację wzbudza we mnie zatrzymanie w czasie, rodzaj porzucenia, niezakończenia pracy. Taka sytuacja zawieszenia, niedopowiedzenia jest bardzo bliska naszej współczesnej kulturze..."
"...Jako odbiorcy kultury XXI wieku nie oczekujemy gotowych rozwiązań, nie chcemy też aby dostarczano nam puentę na talerzu, jesteśmy gotowi szukać jej sami. Taka swoista gra artysty z odbiorcą… Rysunek, który w XX wieku ugruntował swoją tożsamość jako samoistna dyscyplina sztuki – samoistne dzieło – przysłania jak coś wstydliwego szkic i jego prawo do błądzenia. Czy w ogóle istnieje dzisiaj w kulturze plastycznej szkicownik? Mam nieodparte wrażenie, że aparat cyfrowy zastąpił go już dawno. Rzadko możemy spotkać kogoś rysującego z natury lub notującego w ten sposób swoje pomysły. A przecież szkic to początek aktu twórczego, szkic to pierwszy zapis toku myślenia artysty, szkic wreszcie to najbardziej intymny autoportret artysty. Rzadko pokazywany publicznie, schowany w szufladach pracownianych komód, czeka. To jak tajemnica zawodowa, alchemiczna receptura skrywana skrzętnie często aż do śmierci. A to, co możemy oglądać na wystawach – to w pełni samodzielny i niezależny rysunek. Przecedzony przez ostre sito nadwrażliwej i samokrytycznej cenzury artysty". Wiktor Jędrzejec
Prof. Wiktor Jędrzejec urodził się w Przeworsku w 1961 roku. Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie w Pracowni Projektowania Plakatu prof. Macieja Urbańca, gdzie w 1986 roku uzyskał dyplom. Aneksy do dyplomu w pracowniach: grafiki warsztatowej prof. Chaliny Chrostowskiej-Piotrowicz oraz malarstwa prof. Janusza Przybylskiego poszerzyły jego umiejętności warsztatowe. Po ukończeniu studiów związany z Państwowym Instytutem Wydawniczym oraz Akademią Sztuk Pięknych, współpracował także z wieloma wydawnictwami i czasopismami. W latach 2002-2005 pełnił funkcje prodziekana wydziału grafiki, a w 2005-2009 prorektora ASP w Warszawie. Obecnie jest Dyrektorem Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m. in. IX Biennale Sztuki, Valpariso, Chile 1989, Wobec wartości, Katowice 1990, I Biennale Grafiki Polskiej, Katowice 1991, „Aus der asche gelesen”, StadtCastrop – Rauxel-Rathaus oraz Rathaus-Bunde, Niemcy 1995, Człowiek, Galeria Aula Warszawa 2000, Galeria Oranżeria Pałac PAN w Jabłonnej 2011, Rondo Sztuki Katowice 2014. Zajmuje się grafiką użytkową, warsztatową, rysunkiem i malarstwem.
Instalacja dźwiękowa: Piotr Klimek
