Komunikat o błędzie

Deprecated function: Function create_function() is deprecated w views_php_handler_field->pre_render() (linia 202 z /var/www/d7/sites/all/modules/views_php/plugins/views/views_php_handler_field.inc).

Raz, Dwa, Trzy w Domu Kultury Słowianin

Gdzie: 
Dom Kultury Słowianin, ul. Korzeniowskiego 2
Data wydarzenia: 
Piątek, 4 Kwiecień, 2014 - 20:00
Za ile: 
50 PLN | 60 PLN

"Należą do klasyki. Znają ich wszyscy. Prostotą i szczerością trafiają do każdego, są uniwersalni. Bez względu na wiek - swój i odbiorcy, potrafią trafić w sedno i uchwycić to coś szczególnego, tu i teraz. Ich utwory mają niesamowitą zdolność pobudzania do rozmowy, otwierają umysł i rozwiązują język. Niewiele zespołów w Polsce może pochwalić się tak bogatą historią wspólnego grania. Razem przeszli długą drogę przez wiele nurtów i stylistyk, od jarocińskiej sceny, po studio im. Agnieszki Osieckiej. Stale imponują wrażliwością, spostrzegawczością i dystansem."

Według informacji ogłoszonej przez zespół, "Raz Dwa Trzy" rozpoczęło działalność 31 lutego 1990 roku w Zielonej Górze. Kilka tygodni później zagrali pierwszy koncert właśnie w Zielonej Górze, w klubie "Zatem".
 
Wiosną tego samego roku wzięli udział w Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobywając Grand Prix Festiwalu, nagrodę za teksty, muzykę, aranżacje, nagrodę im. Wojtka Bellona, nagrodę Jacka Kaczmarskiego, oraz prywatną nagrodę J.K. Pawluśkiewicza (20 dolarów amerykańskich). Grupa została zaproszona do udziału w opolskim festiwalu, w koncercie "Debiuty" i otrzymała "Wyróżnienie". W kolejnych latach brała udział w następujących po sobie edycjach festiwali w Krakowie i w Opolu. Na początku lat dziewięćdziesiątych została zaproszona również na festiwal w Jarocinie.
Zdając sobie sprawę z trudności z jakimi krytyka, oraz część odbiorców przyjęła odmienność brzmienia i poetyki, zespół podsuwał definicje pomocnicze, które mogły w dyskretny sposób zainteresować odbiorcę muzyką i treściami zagranymi i wyśpiewywanymi przez muzyków. I tak najpierw mieliśmy do czynienia z "landszaftami muzycznymi" (debiutancka, analogowa płyta "Jestem Polakiem", "To ja" ), następnie "happy spirit" - płyta "Cztery" i "Sufit", "bridge music" na płycie "Niecud”.
 
 Ten szczególny, zdystansowany rodzaj egzystencjalizmu poparty elementami sympatii do szeroko pojętej ludzkości charakterystyczny dla twórczości Adama Nowaka, dziennikarze usiłowali porównywać z innymi wykonawcami, co nie zawsze oddawało sens przekazu prezentowanego przez zespół. Nietypowe instrumentarium i wyjątkowe dojrzałe, ale często ironiczne teksty Nowaka kojarzyły się z piosenką napisaną w Paryżu, usłyszaną w Warszawie, gdzieś w drodze do Moskwy. Zespól na płytach "Cztery" i "Sufit" nawiązał współpracę z Wojciechem Waglewskim jako producentem. Muzyka zyskała poszerzone brzmienie, elementy, bluesa, jazzu, folku i dość osobliwą, rockową energię. Tak wzbogacone albumy zyskały sympatię szerszej, nie tylko związanej z tak zwanym nurtem „piosenki studenckiej”, publiczności. Pojawiły się teledyski, programy i koncerty telewizyjne (TVP, Polstat, Canal+), które w znaczny sposób przyczyniły się do wciąż rosnącej popularności.
 
W 1994 roku album "Cztery" był nominowany do Fryderyków w kategorii "Najlepszy Album piosenki Poetyckiej".
 Płyta "Niecud" wyprodukowana przez Marcina Pospieszalskiego otrzymała Fryderyka '99 w kategorii "Muzyka Alternatywna".
Następną płytą nagraną po kilku latach przerwy był koncert zarejestrowany w Studiu im. Agnieszki Osieckiej w Polskim Radiu. Na zlecenie "Trójki" zespół w lutym 2002 roku przearanżował kilkanaście piosenek wielce cenionej w kraju autorki słów do piosenek i wykonał je w piątą rocznicę śmierci poetki w studiu Jej imienia. Koncert ten przeszedł do historii polskiej muzyki rozrywkowej,  nakład krążka przekroczył ponad sto tysięcy sztuk – płyta zyskała status „platynowej”.
Została również nominowana do Fryderyków 2002 w osobliwej kategorii  "Muzyka Popularna" . Rok później ukazuje się studyjny, autorski album "Trudno nie wierzyć w nic", który ugruntowuje pozycję zespołu "Raz Dwa Trzy" na rynku muzycznym, czyniąc z grupy jedno z najciekawszych na nim zjawisk. Za tę płytę "RDT" nominowany jest do Fryderyków'2003 aż w siedmiu kategoriach. Otrzymuje pięć statuetek - w kategorii "Muzyka Alternatywna" za "Piosenkę Roku", "Produkcję", "Teksty", "Płytę Roku", "Grupę Roku". Płyta rozeszła się do tej pory w ponad stutysięcznym nakładzie i zyskała status płyty "platynowej".
 
Album "Trudno nie wierzyć w nic" (Polskie Radio) w warstwie pomysłu wynika z wcześniejszych dokonań grupy, ale za sprawą współpracy z producentem Marcinem Pospieszalskim muzyka zyskuje nowe, głębsze i szlachetniejsze brzmienie. Na potrzeby rejestracji płyty poszerzone zostaje instrumentarium o elementy perkusyjne(Tomas Celis Sanchez), sekcje dętą (Mateusz Pospieszalski, Antoni Gralak). Teksty nabierają nowego, metafizycznego kontekstu, który poparty mieszaniną wątpliwości ich autora opowiadają o wędrówce człowieka poprzez życiowe komplikacje.
 
W marcu 2007 roku na zamówienie Przeglądu Piosenki Aktorskiej zespół przygotowuje program z piosenkami Wojciecha Młynarskiego. Świetnie przyjęty koncert premierowy w czasie Festiwalu powoduje, że 10 czerwca  w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie zespół nagrywa koncertowy materiał płytowy z piosenkami Mistrza.
Od premiery  płyty we wrześniu 2007 album osiągnął status Podwójnej platyny sprzedając się w ilości ok. 70 tys. Egzemplarzy.
Podczas kwietniowej Gali Fryderyki 2008 zespół otrzymał dwa wyróżnienia – w kategorii „ Zespół Roku”, oraz statuetkę za  Płytę Roku w kategorii „POP”.
W międzyczasie redakcja Tygodnika Przekrój uhonorowała grupę tytułem „Fenomen Roku 2007”. Innymi nagrodzonymi zostali min. Władysław Bartoszewski, Anna Dymna i Katarzyna Nosowska.
Firma „Empik” uhonorowała zespół nagrodą „Asa Empiku” za najlepszą sprzedaż fonogramów w 2007 roku.
We wrześniu 2009 roku grupa przystąpiła do nagrania nowego autorskiego materiału. Produkcją zajął się Marcin Pospieszalski, realizacją nagrań Rafał Paczkowski, a gościnnie wystąpili min. Tomas Celis Sanchez, Antoni "Ziut" Gralak i Joszko Broda.
 
1 marca 2010 roku ukazał sie album "Skądokąd" i zyskał status platynowy. Piosenki "Juz i "Dalej niż sięga myśl" zostały nominowane do Fryderyków 2010 w kategorii piosenki roku, sam album dostał nominacje w kategorii Album Roku "Piosenka Poetycka", Adam Nowak w kategorii Autor Roku, a zespół w kategorii Zespół Roku.
 

 
We wrzesniu 2010 grupa nagrała w Filharmonii Bałtyckiej koncert DVD i CD "Raz, Dwa, Trzy - Dwadzieścia" będący ukoronowaniem 20 letniej bytności na polskiej scenie muzycznej. Towarzyszyli nam: Orkiestra Kameralna "Hanseatica" pod dyrekcja Michała Nesterowicza, Antoni Gralak, Marcin i Mateusz Pospieszalscy, Tomas Celis Sanchez oraz zespół Dagadana.
 
Album dostał nominację do Fryderyków 2011 w kategorii Płyta Roku w kategorii Album Roku "Piosenka Poetycka".
W roku 2012 płyta zyskała status platynowy.
 
Zespół istnieje od 22 lat, a od siedemnastu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą.
 
Skład zespołu:
Adam Nowak – gitara, śpiew                                        
Grzegorz Szwałek – pianino el. , akordeon
Jacek Olejarz – perkusja
Jarek Treliński – gitara elektryczna, akustyczna
Mirek Kowalik – gitara basowa, kontrabas
 
Dyskografia:
Jestem Polakiem -1991
To ja – CD, MC Pomaton EMI 1992
Cztery – CD, MC Pomaton EMI 1994
Sufit – CD, MC Pomaton EMI 1995
Niecud – CD, MC Pomaton EMI 1998
Muzyka z talerzyka –CD, MC Pomaton EMI 2000
Złota kolekcja – CD, MC Pomaton EMI 2001
Czy te oczy mogą kłamać – CD, MC Polskie Radio 2002
Trudno nie wierzyć w nic – CD, MC Polskie Radio 2003
Raz,Dwa,Trzy  - Młynarski – CD 4Ever Music 2007
Skądokąd - CD 4Ever Music 2010
Raz, Dwa, Trzy - Dwadzieścia - CD, DVD 4Ever Music 2010
 
 
Więcej informacji o Raz, Dwa, Trzy znajdziecie na stronie zespołu.
 
Adam Nowak
Lider grupy muzycznej, lub inaczej-kierownik polityczny grupy „Raz, Dwa, Trzy”. Kompozytor, autor tekstów, wokalista, gitarzysta.. Urodzony 28.09.1963 w Poznaniu. Zamieszkały w Toruniu. Prywatnie żonaty, ojciec czworga dzieci. Z życiorysu wynika, że prowadził życie nieustabilizowane.
 
Pracując w rożnych zawodach ciągle szukał tego najbardziej uniwersalnego.  Z wykształcenia technik żywienia zbiorowego był min. kelnerem i  garderobianym, aż w końcu na początku lat 90 postanowił tworzyć i śpiewać. 
 
Ceni wyrazistych poetów Villona, Brechta, Brodskiego, Szymborską, ks.Twardowskiego, jak  również charyzmatycznych wykonawców piosenek: Wysockiego, Waitsa, Piaf, Cohena i innych.
 
„Mógłbym śpiewać o miłości, ale po co skoro większość robi to z lepszym, czy gorszym skutkiem. Piszę i śpiewam o swoich wątpliwościach na temat różnych pewności, których nabrałem do tej pory.”
 
Jego postawa sugeruje, że nie potrzeba niczego udowadniać. Wystarczy szukać i robić to, co ma się do zrobienia.
 
Foto: 
mat. organizatora

Zobacz również